সপ্তাহিক বজাৰত এখন্তেক.....

সপ্তাহিক বজাৰৰ একাংশ

যোৱা সপ্তাহৰ কথা। একেৰাহে চাৰিদিনমান বন্ধ পালো, কবলৈ গলে খ্ৰীষ্টমাচৰ দিনা বৃহস্পতিবাৰে কলৈ যাম কি কৰিম এনে লাগি আছিল, সেয়ে ভাবিলো আজি ন’নৈ সপ্তাহিক বজাৰলৈকে যাওঁ, শ্ৰীমতীয়েও তেতেলী, বগৰী এইবোৰ খাই ভালপায়, ভাবিলো তাৰে কেইটামান পাওঁ নেকি, লগতে শাক-পাচলি কি পাওঁ অলপ বজাৰেই কৰি আহো।

এইবুলি দুপৰীয়া ঠিক ১১ মান বজাত খুৰশালীক লগত লৈ ন’নৈ বজাৰ পালোগৈ। গাড়ীখন চাৰিলেণ্ডযুক্ত পথৰ কাষতে একাষৰীয়াকৈ ৰাখি এহাতে জোলোঙাটো লৈ নামি আহিলো। বজাৰৰ মাজলৈ সোমালো, মানুহৰ হেঁচা
ঠেলা, কিনাই কিনিছে, বেচাই বেচিছে, চাৰিও ফালে এপাক ঘুৰি গৈ গৈ এটাত ৰ’লোগৈ, ভাবিলো এইখিনিৰ পৰাই আৰম্ভ কৰো...................................এই বুলি বেপাৰী এজনৰ কাষ পালোগৈ, সুধিলো তেওঁক বোলো..............

(১)

:- মটৰ কেনেকৈ..?

:- বোলে ৪০ টকা কেজি।

:- কি কয় হে, ইমান দাম আছে নেকি এতিয়া আৰু,  ৩০ কৈ দিব..?

:- নাই নোৱাৰিম।

:- বোলো ২ কেজি লম !

:- ৩৫ কৈ লব পাৰিব।

:- নাই নহ’ব ৩২ কৈ দিম, হয় যদি দিলে দে, নহলে নালাগে।

:- অলপ সময় ভাবি, বেপাৰী জনে কলে ঠিক আছে লওঁক। আৰু কিবা..?

:- নাই নালাগে, জোখ।  বেপাৰীৰ লগত কথা পাতি পাতি ইতিমধ্যে মোৰ মুখলৈ মটৰ ১৫০ গ্ৰাম মান গলেই।

বেপাৰীটোৱে কলে, দাদা আপুনি মটৰ আধা-আধি খায়েই দিলে দেখোন।

হেই কি কথা ক’ৱ অ, খাবলৈ নহয় কি মটৰ গেলাবলৈ আনিছনে..? এনেও মোক ঘৰত মটৰৰ বাকলি গুচাবলৈ নিদিয়ে বুজিছ, মই বাকলি গুচালে বাতিত জমা হয় যদি দুটা আৰু পেটত জমা হয় চাৰিটা। গতিকে তই যিমান সোনকালে মোক বিদায় দিবি তোৰেই মঙ্গল।

এইবুলি কোৱা শুনি বেপাৰী জনে ফটাফট পাল্লাত মটৰ জুখিলে। ২ কেজিৰ দামৰ লগত খুচুৰা মিলাব নোৱাৰি কলে, দাদা ৬ টকাৰ মটৰ মিলাই দিছো, মই বোলো কিয়..? নহয় মানে খুচুৰা অসুবিধা হয়। বোলো মোক ২ কেজি লাগে মানে ২ কেজিয়েই, তাতকৈ এক গ্ৰামো বেছি দিব নোৱাৰিব। হুহ খুচুৰাৰ আজুহাত লৈ এই কাণ্ড, লগে লগে পকেটৰ পৰা ৬ টকা খুচুৰা পইচা উলিয়াই দিলো, এয়া লওঁক, মই খুচুৰা দিছো। বেটাই লগে লগে বেছিকৈ দিব বিচৰা মটৰ নমাই থলে।

(২)

বিলাহী বেপাৰীৰ ওচৰ পালোগৈ...

:- বোলো বিলাহী কেনেকৈ অ ককাই..?

:- বোলে ৩২ টকা।

:- ৩২ টকা কি ? কেজি নে পাল্লা..(পাল্লা মানে ৫ কেজি) ?

:- বোলো অ, তাকে কোৱা ৩২ বুলি কলে কিটো বুজিম।

এটা কাম কৰা ২৫ টকাকৈ লবা, এক কেজি দিয়া, (আধা আধাকৈ ভিনিহি খুৰশালীয়ে ভগাই লম)

:- নাই দাদা, নোৱাৰিম, ৩০ কৈ কিনাই আছে, ২ টকা যদি লাভ নলওঁ আমি চলিম কিদৰে..?

:- হেই কি কথা কোৱাহে, তুমি কি কেৱল বিলাহীৰ লাভেৰেই চলিম বুলি ভাবিছা নেকি..? বাকীবোৰ পাচলিত মূলে মূলে দিয়া যদি কোৱা! (বেপাৰীয়ে মোৰ মুখলৈ বেঙাটো হৈ চাই আছে)

:- কি চাইছা, মই কি কৈছো বুজিছানে..?

:- বুজিছো দাদা, ঠিক আছে, আনক ৩০ কৈ দিছো আপুনি ২৮ কৈ দিব লাগিব। লওঁক।

:- বোলো কিয়..? আনক ৩০ কৈ আৰু মোক ২৮ কৈ কিয়..? মিছা কলে কি ডাল হ’ব, মই কি তোমাৰ মিতিৰৰ মানুহ নেকি যে মোক তুমি ২৮ কৈ দিছা, আনকনো কিয় ৩০ কৈ দিছা..?? আনকোতো ২৮ কৈ দিব পাৰিলা হয়..?? হুহ বুৰ্বক বুলি ভাবিছা, তুমি আনক ২৮ কৈ দিছা, গতিকে মই ২৬ কৈ দিম, দুই কেজি জোখা।

বেপাৰী বিপাঙত পৰিল, বিলাহী জুখিলে, পকেটত থকা কেঁচা ৫ টকা এটা আৰু এটকাৰ লগত ২০ টকীয়া এখন উলিয়াই দি ফু-ফুৱাই আঁতৰি আহিলো।

(৩)

শেষত গোটেই বজাৰখন ঘুৰি ঘুৰিও ক’তো তেতেলী আৰু বগৰী নাপাই কাঁঠ আলু, ৰঙলাও কিনিলো, জোলোঙা ভৰি পৰিল, কেকোঁ-জেকোঁকৈ দুয়ো জোলোঙাটোৰ দুফালে ধৰি আহি আহি দৈৰ টেকেলীৰ বেপাৰী এজন দেখি কাষ চাপিলো। (বৃ্দ্ধ মানুহ এজনে বহুতো টেকেলী লৈ বহি আছে, কাষতে বিভিন্ন দালিৰ বস্তা)

বোলো দেউতা.....দৈ টেকেলী কেনেকৈ..? কি দৈ বা, গৰুৰ নে ম’হৰ..?

বোলে ৪০ টকাকৈ গোটে, ম’হৰ দৈ, লৈ যোৱা বোপাই কমাই ধৰিম।

আজি নিদিও দিয়ক, বিহুলৈ দেৰি আছে নহয়, বিহুৰ আগৰ বজাৰৰ দিনা আহিম, আপুনি থাকিবই নহয়, সেইদিনা মই তিনিটা টেকেলী কিনিম দিয়ক। আজি মাটি মাহ হে দিয়ক, কেনেকৈ বা দিছে..?

বোলে..........৬০ টকা কিলো।

( মনতে ভাবিলো, এহ টাউন বজাৰত ৭০, ৭৫ টকা কয়, ইয়াত দেখোন অলপ কমেই, লৈ যোৱাই ভাল হ’ব)

অ বোলো আপোনাৰ ঘৰৰ নে...আনৰ পৰা পাইকাৰীত আনিছে..?

নহয় বোপাই, মোৰ ঘৰৰ, নিজে কৰা মাহ।

সিজবনে..?

সিজিব সিজিব। নিসিজিলে অহা বজাৰত মই তোমাক এককেজি বিনামূল্যে দিম দিয়া।

ঠিক আছে, তেনেহলে আপোনাৰ লগত আৰু কিনো দামাদামী কৰিম, দিয়ক এক-কেজিকে দুভাগ কৰি।

হয় হয়, মাটি মাহ যে সঁচাই মাটিমান, ঘৰত আহি পিছদিনা জুটি লগাই কাঁঠ আলু আৰু মাটিমাহৰ এসাজ খালো বহুত দিনৰ মূৰত। অহা বজাৰত ম’হৰ দৈৰ বাবে আকৌ পোনাব লাগিব।

তাৰ পৰা পোনে পোনেই শহুৰ দেউতাৰ ঘৰত সোমাই বজাৰ অলপ দিলো আৰু খুৰশালীয়ে কাটি দিয়া কুঁহিয়াৰ ৰ’দত বহি দকচি খালো, বিয়লি ঘৰলৈ আহি শ্ৰীমতীক গেৰেলা জোলোঙাটো দি মনটো ভুলাই কোনোমতে তেতেলী বগৰীৰ কথা পাহৰাবলৈ চেষ্টা কৰিলো। অ.ক.ব তেওঁও এগৰাকী সদস্যা যেতিয়া এইটো লেখা পঢ়ি শেষৰ খিনি পায়হি মানে মই গায়ব হ’ব লাগিব।

বৰা নিতুল,

নগাঁও,

০১/০১/২০১৫